آموزش نقشه خوانی هواپیمای مدل

ساخت هواپیمای مدل همواره جزء علاقه مندی طیف گسترده ای از افراد می باشد. ساخت هواپیمای مدل می تواند به اندازه پرواز هواپیمای رادیو کنترل برای برخی افراد لذت بخش باشد. اولین و مهمترین چیزی که شما در این زمینه به آن نیازمند هستید یک نقشه می باشد. بدون داشتن نقشه امکان ساخت یک هواپیمای مدل وجود ندارد. اما قبل از این که شما بخواهید از یک نقشه استفاده کنید می بایست با اصول نقشه خوانی هواپیمای مدل آشنا باشید. جزئیاتی در نقشه خوانی وجود دارد که در صورت بی توجهی به آن ها نتیجه کار خوب از آب در نخواهد آمد. درک نادرست از نقشه می تواند سبب بروز اشتباه در ساخت مدل و گرفتن نتیجه نامطلوب شود. همیشه سعی کنید زمان زیادی را به نقشه خوانی اختصاص داده تا به تمامی جزئیات و جوانب آن آشنا شوید. سعی کنید نقشه را به طور کامل مطالعه کرده و قطعات را در کنار یکدیگر تجسم کنید و سپس به سراغ ساخت بروید.

به طور کلی نقشه های هواپیمای مدل در مقیاس ۱:۱ طراحی شده اند. یعنی ابعاد و اندازه هایی که بر روی نقشه چاپ شده مشاهده می کنید با اندازه نمونه واقعی برابر است. فایل نقشه می تواند در ابعاد plot و کامل و یا به صورت Tiled و در برگه های کوچک A4 باشد که بعد از پرینت گرفتن می بایست به هم چسبانده شده تا به نقشه کامل برسید. اگر برای اولین بار است که به ساخت مدل می پردازید به شما مدل های بال بالای آموزشی را پیشنهاد می کنیم. ساخت این مدل ها ساده تر بوده و همچنین پرواز آسان تری دارند. مواردی که می بایست در یک نقشه جامع و کامل مشخص شده باشد شامل: نمای جانبی و بالای بدنه هواپیما، نمایی از بال هواپیما (بال چپ یا راست و یا هر دو به طور کامل) ، نمایی از سکان های عمودی و افقی، پروفایل ایرفویل ها و … می شود. همچنین اطلاعاتی از شکل ریب ها، محل قرار گیری نقطه ثقل، ارابه فرود، نوع و زاویه نصب موتور، شکل فریم و فایر وال ها، محل قرار گیری سروو ها، باک سوخت ، باتری و … می بایست در یک نقشه کامل لحاظ شود. در زمان نقشه خوانی ممکن است با اصطلاحاتی مواجه شوید که در ادامه به معرفی برخی از آن ها خواهیم پرداخت.

اصطلاحات مربوط به نقشه خوانی هواپیمای مدل

Balsa sheet: به روقه های چوب بالسا گفته می شود.

Balsa stick: به چوب بالسا با مقطه دایره ای شکل یا در اصطلاح چوب بالسا میله ای گفته می شود.

Body side: جداره‌های جانبی بدنه هواپیما را گویند.

Cowl: قسمتی از دماغه هواپیما و جز بدنه بوده که پوشش اطراف موتور می باشد. جنس آن می تواند از فوم، پلاستیک و فایبرگلاس باشد.

Canopy: به پوشش شفافی گفته شده که روی کابین خلبان قرار می گیرد. در هواپیمای مدل معمولاً از جنس طلق شفاف می باشد.

Engine mount: محل نصب موتور یا همان شاسی موتور می باشد.

Former/frame: فریم‌ها یا فورمرها قطعاتی به شکل قاب می‌باشند که در بدنه هواپیما به‌صورت عرضی با فواصل مشخصی چسبانیده می‌شود تا ضمن فرم دهی به بدنه، استقامت آن را افزایش دهند.

Fire wall: قسمتی جلوی هواپیما که موتور توسط شاسی موتور به آن متصل می‌گردد.

Fuel tank: باک سوخت که حجم آن معمولا با واحد OZ انس یا میلی‌لیتر در نقشه بیان می‌شود.

Longer on: تیرک‌ها یا سازه‌های طولی بدنه که همراه با فریم‌ها و دیگر ساختار یک بدنه کامل را تشکیل می‌دهند.

Main Gear: ارابه فرود اصلی هواپیما که در وسط هواپیما با بال یا بدنه نصب می‌شود.

Nose Gear: چرخ دماغه یا چرخ جلو که در قسمت جلوی هواپیما نصب می‌گردد.

Rib: قطعاتی به شکل ایرفول بال هست. جهت ساخت بال هواپیما این قطعات با استفاده از چوب بریده شده و با استفاده از spar در کنار هم متصل می‌شوند تا یک بال کامل را تشکیل دهند.

Spar: تیرک‌های باریک چوبی هستند که Rib ها را با فاصله خاصی در کنار هم نگه‌داشته تا یک بال کامل را تشکیل دهند.

Servo mount: قسمتی که سروو در آن قرار گرفته و به آن پیچ می‌شوند. این قسمت معمولاً در هنگام ساخت هواپیما توسط چوب یا ply wood تقویت می‌شود.

Tail Gear: چرخ دم که معمولاً در قسمت عقب هواپیما نصب می‌گردد.

Wing area: میزان سطح بال که معمولاً با مقیاس اینچ مربع بیان می‌شود.

Wing tips: بیان‌کننده سر دو بال است. در بعضی از هواپیماها tip ها به‌صورت دو قطعه جداگانه ساخته‌شده و به بال متصل می‌گردد.

Wing span: فاصله بین دو سر یک بال کامل هست.

Wing root: به ریشه بال گویند که در این نقطه بال به بدنه متصل می‌شود.

Ply wood : ورق های چوبی یا همان تخته سه لایی با مقاومت بالا می باشند که به منظور تقویت مناطق تحت تنش استفاده می شوند.

(CG) : نقطه ای بر روی بال هواپیما که می بایست هواپیما را پس از ساخت در آن نقطه متعادل کرد (نقطه ثقل). این نقطه می بایست در نقشه مشخص شده باشد.

carbon spar : لوله های کربنی که جهت تقویت بال و بدنه استفاده می شوند.

fuselage : به بدنه اصلی هواپیمای مدل گفته می شود.

واحد های اندازه گیری در نقشه های هواپیمای مدل

به طور کلی واحد های اندازه گیری مورد استفاده در نقشه های هواپیمای مدل از نوع اینچ می باشد. هر اینچ معادل ۲٫۵۴ سانتیمتر یا ۲۵٫۴ میلیمتر است. به منظور سهولت تبدیل واحد می توانید از جدول زیر کمک بگیرید. در جدول زیر می توانید به آسانی تبدیل واحد از اینچ به میلیمتر را در کوتاه ترین زمان ممکن انجام دهید.