موشک های مدل یک سرگرمی هیجان انگیز است که به علاقه مندان اجازه می دهد اصول اساسی مهندسی و هوافضا را تجربه کنند. یکی از جنبه های حیاتی در این سرگرمی، سیستم بازیابی بدنه موشک است. این سیستم تضمین می کند که موشک پس از پرواز به طور ایمن به زمین بازگردد و از آسیب دیدن آن جلوگیری شود و بتواند دوباره استفاده شود. سیستم های بازیابی نه تنها یک جزء کلیدی برای ایمنی هستند، بلکه یک فرصت طراحی جالب برای علاقه مندان به موشک های مدل است. روش های مختلفی در بازیابی بدنه راکت های مدل وجود دارد که محبوب ترین آن ها بازیابی به وسیله چتر نجات، روش استریمر و روش بازیابی چرخشی می باشد که در ادامه این مقاله به توضیح در مورد آن ها خواهیم پرداخت.
بازیابی بدنه در راکت های مدل به وسیله چتر نجات (parachute recovery)
مفهوم بازیابی بدنه ساده است: پس از اینکه موتور راکت سوخت خود را مصرف کرد، موشک باید با سرعت قابل قبولی فرود آید تا از آسیب دیدن آن جلوگیری شود. این امر با استفاده از وسایلی به دست می آید که باعث ایجاد نیروی کشش یا کاهش سرعت موشک در هنگام نزول می شود. انواع مختلفی از سیستم های بازیابی وجود دارد که هر کدام دارای ویژگی ها و مزایا و معایب خاص خود هستند. یکی از رایج ترین سیستم های بازیابی، چتر نجات است. چتر نجات به طور معمول از یک ماده سبک وزن مانند نایلون یا پلی استر ساخته شده و با یک نخ یا ریسمان محکم به بدنه موشک متصل می شود. هنگامی که موشک به اوج خود می رسد، چتر نجات با استفاده از یک سیستم آزادسازی خاص مانند باروت کم توان یا یک تایمر ساده فعال می شود. چتر نجات باز می شود و سطح وسیعی را برای ایجاد کشش و کاهش سرعت نزول موشک فراهم می کند. چتر نجات ها به دلیل سادگی، قابلیت اطمینان و اثربخشی برای موشک های مدل گزینه بسیار محبوبی هستند.
سیستم بازیابی استریمر (Streamer recovery)
یکی دیگر از سیستم های رایج بازیابی، استریمر است. استریمرها نوارهای باریک و سبک وزنی هستند که از جنس مواد بادوام مانند میلار یا نایلون ساخته می شوند. استریمرها در بدنه موشک قرار داده می شوند و پس از رسیدن موشک به اوج خود، به صورت یک نوار باریک باز می شوند و کشش ایجاد می کنند. استریمرها اغلب برای موشک های کوچکتر و سبک تر استفاده می شوند، زیرا در مقایسه با چتر نجات ها نیروی کشش کمتری ایجاد می کنند. استریمرها نیز برای استفاده مجدد آسان هستند.
سیستم بازیابی چرخشی (Spin recovery)
علاوه بر این سیستم های اصلی، انواع دیگری از روش های بازیابی وجود دارد، از جمله بازیابی چرخشی و بازیابی باله ای. بازیابی چرخشی از نیروی چرخش برای کاهش سرعت نزول استفاده می کند، در حالی که بازیابی باله ای از باله های سطحی برای ایجاد کشش بیشتر بهره می برد. این روش ها در موشک های بزرگتر و پیچیده تر استفاده می شوند.
نتیجه گیری
انتخاب سیستم بازیابی مناسب به عوامل متعددی از جمله اندازه و وزن موشک، ساختار موشک، شرایط آب و هوایی و سطح تجربه مدل ساز بستگی دارد. لازم است به خاطر داشته باشید که ساختن و آزمایش سیستم بازیابی یک بخش اساسی از تجربه ساخت موشک های مدل است. در نهایت، سیستم های بازیابی بدنه موشک های مدل نه تنها یک جزء مهم برای ایمنی هستند، بلکه یک فرصت خلاقانه برای علاقه مندان به طراحی و مهندسی هستند. با استفاده از سیستم بازیابی مناسب، علاقه مندان می توانند با اطمینان موشک های مدل خود را به هوا بفرستند و از تجربه پرواز لذت ببرند.